Het stiekem opnemen van gesprekken op de werkvloer: mag dit?

Hoewel het natuurlijk behoorlijk onfatsoenlijk is, is het juridisch niet strafbaar om een gesprek op te nemen waar jij zelf deelnemer aan bent. Op grond van artikel 139a lid 1 Wetboek van Strafrecht is het stiekem opnemen van een gesprek alleen strafbaar, als de persoon die de opname maakt zelf geen deelnemer is aan het gesprek. In feite wordt er dan natuurlijk een gesprek afgeluisterd en dat mag niet. Een werknemer hoeft dus niet vooraf om toestemming te vragen als hij het gesprek wil opnemen of überhaupt aan te geven dat hij dit gaat doen. Wanneer een werknemer dit wel doet en je bent het hier als werkgever niet mee eens, staat het werkgever natuurlijk vrij om het gesprek in dat geval niet te voeren.

Op grond van de geldende privacywetgeving (de AVG, maar ook de Grondwet) is het openbaar maken van de geluidsopname zonder toestemming niet toegestaan. Denk bijvoorbeeld aan het gebruik hiervan op sociale media. Dit kan een werkgever in rechte aanvechten door een beroep te doen op schending van de persoonlijke levenssfeer, hetgeen een onrechtmatige daad van de werknemer kan opleveren. In de praktijk wordt dit echter zelden tot nooit gedaan.

Het stiekem opgenomen gesprek kan wel als bewijs worden gebruikt in civiele procedures. In een civiele zaak is namelijk in beginsel al het bewijs toelaatbaar. De rechter mag zelf bepalen wat hij als bewijs gebruikt en hoe hij dit beoordeelt. Tientallen uitspraken van de afgelopen jaren laten ons zien dat een stiekeme gespreksopname een uiterst effectief bewijsmiddel is voor een werknemer. Zelden tot nooit wordt dit door rechters niet als bewijs toegelaten in een procedure. Een algemene lijn in de jurisprudentie is dat rechters, als het gaat om het heimelijk opnemen van gesprekken, kijken naar alle omstandigheden van het geval. Hoe meer werknemers in de verdrukking kwamen tegenover de werkgever, hoe meer begrip rechters lijken op te brengen voor werknemers die stiekem gesprekken opnemen. Doorgaans benoemen ze dat, hoewel de heimelijke opnames ‘’niet netjes’’ of ‘’buitengewoon onfatsoenlijk’’ zijn, het ‘’gelet op de situatie niet onbegrijpelijk is’’.

Het stiekem opnemen van gesprekken kan voor de werkgever een reden zijn om het dienstverband met de werknemer te willen beëindigen. Werkgevers verzoeken met name ontbinding bij de kantonrechter op grond van een verstoorde verhouding (g-grond) en/of verwijtbaar handelen (e-grond). Soms ook in combinatie met de cumulatiegrond (i-grond). Deze laatste grond betekent dat er verschillende redenen voor ontslag zijn, die op zichzelf niet voldoende grond zijn voor ontslag, maar samen wel voldoende grond zijn voor ontslag.

Lees verder